Babcia...dziadek... z nimi wiążą się najlepsze wspomnienia z dzieciństwa. To Oni darzą uczuciem, zawsze rozumieją, rozpieszczają i mają czas na największą miłość swego życia – na wnuczęta. Dziadkowie pomagają rodzicom wychować, uczą mądrości życiowej, dzielą się doświadczeniem i poświęcają się wnuczętom częstokroć zastępując rodziców. Właśnie Oni zostali zaproszeni na „Święto Babci i Dziadka“ w naszej szkole, żeby wierszem, piosenką, i tańcem podziękować im i przeprosić za psoty.

Aula wypełniła się po brzegi. Przyszli dziadkowie i pradziadkowie też. Oglądając występy dzieci, wielu rozrzewniło się do łez. Po występie dzieci wręczyły dziadkom laurki własnej roboty, złożyły piękne życzenia i zaprosiły na wspólną herbatkę.

Przy wspólnym stole polały się wspomnienia z dzieciństwa, szkolnych lat i młodości, przypomniały się piosenki i wiersze, których z otwartą buzią słuchały dzieci. Takie święta są potrzebne dziadkom i wnukom, łączą one różne pokolenia. Takich świąt się nie zapomina.

Nauczycielka choreografii

Krystyna Bogdanowicz